हे कसे

हे असे की श्वासही ना घ्यायचे
ठरवले, नाही पुन्हा भेटायचे

ठेवुया लक्षात आपण जन्मभर
वायदे होते कुठे विसरायचे?

पारव्यांनी बांधले घरटे नवे
वादळाला हे कसे समजायचे?

शब्द होई प्राण, ओठी कापरा
मी कधी काहीच ना बोलायचे

लावला चेहरा नवा, मी कोरडा
आसवा, नाही पुन्हा रे यायचे

बोललो मी जे नको ते नेमके
हे असे नेहमीच माझे व्हायचे

बंद कर हे काळजाला जाळणे
’आशु’ तुला कोणी किती सांगायचे?